|
Propozycja ta, to dawna rezydencja
magnacka rodu Zamoyskich w Kozłówce będąca perłą architektury
późnego baroku oraz rokoko na skalę światową. Muzeum
zostało utworzone z rezydencji Zamoyskich decyzją resortu
kultury i sztuki PKWN z 4 listopada 1949 roku pod nazwą
Państwowe Muzeum Narodowe, następnie nosiło nazwę Państwowy
Ośrodek Muzealny. W latach 1955-1976 działało jako Centralna
Składnica Muzealna Ministerstwa Kultury i Sztuki. W
1976 roku zostało powtórnie udostępnione publiczności
jako Muzeum-Pałac w Kozłówce; a od roku 1992 nosi nazwę
Muzeum Zamoyskich w Kozłówce.
|
|
Wnętrza pałacowe z przełomu XIX i XX wieku.
Początki zespołu pałacowo-parkowego w Kozłówce datowane
są na pierwszą połowę XVIII wieku. Ówcześni właściciele
Tekla z Pepłowskich i Michał Bielińscy wybudowali pałac,
oficynę południową, dwie kordegardy oraz stajnię i powozownię.
Za czasów Konstantego Zamoyskiego, pierwszego ordynata
kozłowieckiego, na przełomie XIX i XX wieku rozbudowano
i przebudowano zespół pałacowo-parkowy w Kozłówce. Dobudowano
wówczas oficynę północną, kaplicę i teatralnię.
W trakcie przebudowy w latach 1898-1911
wnętrza pałacu otrzymały nowy wystrój: neorokokowe i
neoregencyjne plafony, marmurowe kominki, miśnieńskie
piece, ozdobne dębowe parkiety. Pokoje zostały urządzone
w stylu II Cesarstwa. Ściany zawieszono obrazami i lustrami
w bogatych złoconych ramach, okna przesłonięto kotarami
i lambrekinami z jedwabnego adamaszku lub haftowanego
aksamitu. Wnętrza wypełniły wysokiej klasy meble od
barokowych do charakterystycznych dla drugiej połowy
XIX w. neostylów. Wnętrza pałacowe zachowały swój charakter,
układ architektoniczny, wystrój i autentyczne wyposażenie
z czasów Konstantego Zamoyskiego.
|
|
WYSTAWY
- Zbiory malarstwa i rzemiosła artystycznego Konstantego
Zamoyskiego Kozłowieckie zbiory dawnego malarstwa, rzeźby,
grafiki i rysunku obejmują głównie portrety rodziny
i rodzin spokrewnionych (m.in. Czartoryskich, Potockich),
malarstwo historyczne, pejzaże (G. P. Panniniego, J.
O. Harmsa) oraz liczny zespół kopii malarstwa europejskiego.
Dział rzemiosła artystycznego zawiera między innymi
porcelanę miśnieńską, wyroby manufaktury w Savres i
innych wytwórni europejskich, dwa duże serwisy szklane
(jeden z herbami Zamoyskich) i takie rarytasy sztuki
złotniczej, jak złocona ważka Martina Guillaume Biennais,
nadwornego złotnika Napoleona I. W skład zbiorów rzemiosła
wchodzą także zabytkowe meble.
- Galeria Sztuki Realizmu Socjalistycznego,
obejmuje bogate zbiory sztuki z pierwszej połowy lat
pięćdziesiątych, które liczą ponad 1600 rzeźb, obrazów,
rysunków, grafik i plakatów. Znajdują się wśród nich
dzieła czołowych polskich artystów. Swoistym dopełnieniem
kolekcji są stojące na zewnątrz zdemontowane pomniki:
Bolesława Bieruta, Włodzimierza Lenina z Poronina wykonany
przez D. P. Szwarca oraz Juliana Marchlewskiego z Włocławka
- dzieło Stanisława Horno-Popławskiego.
W budynku dawnej powozowni mieści się jedyna w Polsce
Galeria Sztuki Socrealizmu.
- Hej, Gerwazy! Daj gwintówkę! Na wystawie prezentowanych
jest około 150 okazów broni myśliwskiej ze zbiorów Muzeum
Wojska Polskiego oraz Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa.
Obok nielicznych egzemplarzy broni białej, miotającej
i drzewcowej, większość to broń palna, od najstarszej
z końca XVI wieku aż po nowoczesną z XX wieku. Są też
"gwintówki" należące do znanych osób, np.:
cara Aleksandra II, Fidela Castro, marszałka Edwarda
Rydza-Śmigłego, generała Jana H. Dąbrowskiego.
Na zakończenie bogatego popołudnia
proponujemy Państwu wyborną kolację w niepowtarzalnej
scenerii dworku "Rządcówka" - dworek z XVIII
w.
|
